
Η Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, με αφορμή τον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, παρουσιάζει βίντεο από τη συλλογή της, με τα έργα του λαϊκού καλλιτέχνη Σταμάτη Λαζάρου.
Λίγα λόγια για τον Σταμάτη Λαζάρου
Ο ζωγράφος Σταμάτης Λαζάρου είχε Μεθενίτικη καταγωγή και δίκαια θεωρείται ο μεγαλύτερος λαϊκός ζωγράφος στις μέρες μας, αφού ολόκληρο το εικαστικό έργο του θεωρείται πολύ αξιόλογο στον τομέα αυτό. Ηταν αυτοδίδακτος, και ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, την ξυλογλυπτική, το σκάλισμα της πέτρας, την πηλοπλαστική, την πυρογραφία, τη χαρακτική και την εικονογράφηση βιβλίων. Το μεγάλο έργο είναι εμπνευσμένο από τον λαϊκό πολιτισμό, τα ήθη τα έθιμα και το δημοτικό τραγούδι.
Οι γονείς του Σταμάτη κατάγονταν από τα Μέθανα. Γνήσιοι Αρβανίτες, κληροδότησαν πολλά από τα Αρβανίτικα προτερήματα τους στον γιο τους, που είδε το φως της ζωής το 1915 στα Ταμπούρια του Πειραιά.
Με τα κακοτράχαλα βουνά του χωριού του και τους σκληροτράχηλους συμπατριώτες του είχε συνεχή επαφή. Μόνο δύο τάξεις κατάφερε να τελειώσει στο γυμνάσιο του Πειραιά. Η επιτακτική βιοποριστική ανάγκη της οικογένειας τον ανάγκασε να ριχτεί στην βιοπάλη, μα το πάθος του για την ζωγραφική τον ακολούθησε σε όλες τις σκληρές βιοποριστικές του περιπέτειες. Τα πρώτα τελάρα του νεαρού ζωγράφου ήταν αυτή η ίδια η τσιμεντένια αυλή του σπιτιού του, που την στόλισε με θέματα της καθημερινής πειραιώτικης ζωής.
Στην αρχή εργάστηκε σαν ξυλουργός και κατόπιν σε μηχανουργείο. Αυτές οι δουλειές ξεκινώντας σαν καθαρά βιοποριστικές παντρεύτηκαν με την ζωγραφική κάτω από την δημιουργική φαντασία του Σταμάτη Λαζάρου. Πλήθος έργων με ξύλο, χαλκό και σίδερο δημιούργησε. Μα και στην άγρια στουρναρόπετρα της πατρίδας του και σ’ αυτήν έδωσε πνοή ζωής και ομορφιάς.
Οι αγώνες του 1821 πάντα ενέπνεαν τον Σταμάτη Λαζάρου και δεν είναι λίγα τα έργα με θέματα αυτών των αγώνων.
Κάποτε τον ανακάλυψαν. Ανακάλυψαν την αξία των έργων του. Η μια έκθεση ακολουθούσε την άλλη και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 1964 ασχολήθηκε πλέον αποκλειστικά με την ζωγραφική δουλεύοντας σε κάθε είδους υλικό. Και καθιερώθηκε σαν ο μεγαλύτερος λαϊκός ζωγράφος και ονομάστηκε “νέος Θεόφιλος” από Έλληνες και ξένους τεχνοκρατικούς.
Στα 70 του χρόνια δούλευε κάτω από δύσκολες συνθήκες λόγω ενός εγκεφαλικού. Σταμάτησε ουσιαστικά το έργο του, και η τελευταία του χειρονομία ήταν αυτή που συγκίνησε το πανελλήνιο: Το 1985 δώρισε τη συλλογή του, 156 έργα, στον Δήμο του Πειραιά, που εκτίθενται στη Δημοτική Πινακοθήκη.
Πηγή: Koutouzis.gr